Nasz człowiek w niebie

Tego jeszcze w Aleksandrowie nie było. Pierwszy raz od zarania dziejów aleksandrowskich trafił nam się patron ks. Edward Grzymała, który w niebie u Najwyższego będzie reprezentował nasze interesy. Mieliśmy tu już cesarzy, rzeźbiarzy, poetów i żołnierzy ukraińskich, ale nigdy nie zdarzył się ktoś wyniesiony na ołtarze. Uroczystość nadania miastu patrona odbyła się z należnym ceremoniałem. Biskup pobłogosławił, a władze miasta zgięły kolana przed majestatem zwierzchnika Kościoła w diecezji. Teraz tylko spodziewać się trzeba spływu łask. Może ktoś nawiedzony kupi dworzec, a prezesi spółek lokalnych doznają objawień, jak zarabiać pieniądze. Amen.

Upadek ducha

"Orlęta, Orlęta gola" przy rytmicznych uderzeniach bębna. I co raz to szarża, jakby na sygnał do ataku i gol chyba w piętnastej minucie meczu aleksandrowskich Orląt z Piastem Bądkowo. Nasi górą. Na trybunach okrzyk tryumfu i łyk ... powietrza. Nikt nie rzuca przekleństwami, nikt nikogo nie okłada, tylko solidarny śpiew podrywający piłkarzy do boju. Obejrzałem się dookoła, aby sprawdzić, czy rzeczywiście jestem u siebie. Nie myliłem się. Jest też znajomy geodeta z urzędu. Taki spokój i kulturalny sznyt. Kibice powariowali? Hm, ojców tradycji nadchodzi kres, aż strach pomyśleć , co będzie dalej. A to wszystko w dzień beatyfikacji.

Podsłuchane

Dwóch panów w słusznym wieku na Placu Lotników w Aleksandrowie prowadząc dysputę przypatruje się harcom grupki wyrostków z zapałem polewających się wodą. No to, Lucek, idzie Wielkanoc, jak widać. No idzie, jakby nie było. Ale, co to za święta. Za naszych czasów to było dopiero. Wiaderko wody, dziewuchy aż piszczały. Jaja były jak nie wiem co. A teraz? Świat idzie na marne, same anemiki. Pistolecikami się polewają he, he. Duch w narodzie upada, za komuny nawet pociągi jako tako kursowały, a teraz podobno to miasto utrzymuje i remontuje dworzec, Włodziu. Jo, słyszałem. Tylko jaja zostały te same.

Muchy w nosie

Wśród ostatnich wydarzeń aleksandrowskich na uwagę zasługują muchy. Muchy właśnie, które pojawiły się w kranach w niektórych mieszkaniach na blokowisku. Dziwne środowisko życia dla muszek owocowych i ich larw, bo z nich przepoczwarzają się dorosłe owady. A żyją sobie na rozkładającym się materiale roślinnym. Inspektor sanitarny nie widzi niebezpieczeństwa. Ktoś manipulował przy sieci wodociągowej. A ci, którzy zgłosili to zjawisko, to mają pewnie muchy w nosie. Kto pierwszy znajdzie krokodyle w kanalizacji? Na to wszystko, to i pewnie Błogosławiony Edward Grzymała nie pomoże.

Wiosna, wiosna ach to ty

No wreszcie kończy się koszmar wysokich śniegów niskich temperatur i śliskich chodników. Lecą czajki o zmroku, wysoko kluczami na wschód zmierzają gęsi i żurawie też klangorem oznajmiły swój przylot. A u nas tylko czekać, aż pękną pąki na drzewach, bo krokusy już zakwitły. Ale sezon wiosenny będzie można uznać za otwarty, kiedy z drzwi lokalnej izby historycznej zniknie notatka z napisem: "zamknięte z powodu zimna"

Chciało dyrygować wielu, ale...

Nie minęła jeszcze trzecia rocznica powołania do życia aleksandrowskiego chóru, a już doszło do drastycznych zmian w jego składzie. Czy to z powodu ambicji dyrygenckich poniektórych chórzystów, jak wieść gminna niesie, czy to nowej wizji samego pana dyrygenta mamy już tylko chór żeński. Pozostali panowie będą się maskować wokalnie w czasie koncertów.
Szkoda, że tak prozaiczne powody legły u podstaw zubożenia możliwości artystycznych. A było tak dobrze. Jest w tym coś z teorii spiskowych, a mianowicie, że to, co dobre trzeba popsuć, aby nie stało się lepsze. Już wyobrażam sobie, co będzie się działo, kiedy aleksandrowski MCK wybuduje wreszcie tą pierwszą kujawsko-pomorską latarnię morską. Ach....Czy i wówczas przyjdzie komuś do głowy takie wytrzebienie, jakie przydarzyło się naszemu towarzystwu śpiewaczemu? Wszyscy zaśpiewają wówczas jednym cienkim głosem.

Tak sobie patrzę i słyszę

Ach, ile to szarmancji i kawaleryjskiego szyku widzi się na co dzień w oficjalnych stosunkach damsko męskich w korytarzach urzędów i biurowych zaułkach. Panowie w garniturach, ciasno ściągniętych krawatach prostują się i prężą prezentując paniom swoje walory. I dochodzi czasami do zjawisk zastanawiających, kiedy to damy znudzone składaniem całusów na dłoni, nie wznoszą jej w górę zmuszając tym delikwenta do głębokiego skłonu. Rozpędzony w geście adoracji jegomość daje się złapać w pułapkę lądując głową prawie przy udzie kobiety. Prostuje się później, nieco spąsowiały, bo zakłopotany zaistniałą sytuacją. Jaki to cios w męskie ego? Dobrze, kiedy żaden kolega nie widzi. Zapytałem kiedyś moją koleżankę; damę z urodzenia, dlaczego tak potraktowała pewnego pana. Ona odpowiedziała: hm, to wszystko po to, aby oszczędzić na mydle.

Biskup Władysław Paweł Krynicki

syn Konstantego i Marianny z domu Kucharskiej
Urodził się 08.06.1861 we Włocławku, zmarł 7.12.1928 tamże.
1918-1927 Biskup tytularny Acanthus
1918-1927 Biskup pomocniczy kujawsko kaliski
1927-1928 Biskup włocławski

Sztuka konwersacji

Jedziemy busem. Jedziemy, ja i kilku innych pasażerów. Średnia wykształcenia powyżej normy. Sami mężczyźni i tylko jedna białogłowa, która jednak myślami była chyba już w domu. Za oknem szaro, smutno, tak całkiem byle jak, jak w czasie odwilży zimą. Mijamy po drodze kolejne odcinki budowanej autostrady. Ktoś mówi: "wiadukt". Głowy pozostałych zwracają się we wskazanym kierunku i niektórzy wydają z siebie w wyrazie uznania: "Oooo" Potem znów uwaga: "o kafar" I wszyscy patrzą w tę stronę wtórując: "Oooo"
Ktoś wspomniał: "Kochanowski wielkim poetą był" Ktoś odpowiedział: "Eeee" i dodał: "a mój kolega to warczał odbytnicą" Pozostali za wyjątkiem damy buchnęli serdecznym śmiechem. Podstawą sztuki konwersacji jest zrozumienie rozmówcy

Poloneza czas zaczynać

Roztańcował się Aleksandrów wraz z Miejskim Centrum Kultury. Oferta kursów tańca szeroka i przystępna dla statystycznego obywatela. I już tak od stycznia. Wyobraźnia wydaje się być za mała, aby przewidzieć dalszy rozwój sytuacji, biorąc pod uwagę przychylność obecnej rady i daj Boże komisji przyznającej fundusze unijne. I stanie w Aleksandrowie nowa kujawsko pomorska latarnia morska, z daniem firmowych pod nazwą śledź po chamsku, jak to swego czasu sam sugerował pan dyrektor. Już nie mogę doczekać się, kiedy to w tanecznym pląsie i szacunku pąsie złożę gratulacje. Oby nie były to tylko chochole podrygiwania.

Aleksandrów miasto cudów

No i niech ktoś mi powie, że w cuda nie wierzy. Chyba tylko modlitwom władz miejskich, bo nie złorzeczeniom sfrustrowanych mieszkańców zawdzięczać trzeba kolejną przychylność opatrzności wobec naszej mieściny. Bezsilność
i indolencja, i pozy z rozłożonymi rękoma w wyrazie poddania się siłom natury to jedyne, co wyrażali odpowiedzialni za odśnieżanie. A wydano podobno na ten cel
w miesiącu grudniu więcej niż przeznaczono w budżecie. Kto widział efekty. Wielu odczuło na swoich pośladkach. Teraz nie zobaczy ich już nikt, bo przyszła odwilż. Kolejny cud i miłosierdzie opatrzności. Tylko komu przypisać wstawiennictwo? Cud jest oznaką świętości, więc może i my spróbujemy kanonizować któregoś z naszych decydentów.