Biskup Władysław Paweł Krynicki

syn Konstantego i Marianny z domu Kucharskiej
Urodził się 08.06.1861 we Włocławku, zmarł 7.12.1928 tamże.
1918-1927 Biskup tytularny Acanthus
1918-1927 Biskup pomocniczy kujawsko kaliski
1927-1928 Biskup włocławski

Sztuka konwersacji

Jedziemy busem. Jedziemy, ja i kilku innych pasażerów. Średnia wykształcenia powyżej normy. Sami mężczyźni i tylko jedna białogłowa, która jednak myślami była chyba już w domu. Za oknem szaro, smutno, tak całkiem byle jak, jak w czasie odwilży zimą. Mijamy po drodze kolejne odcinki budowanej autostrady. Ktoś mówi: "wiadukt". Głowy pozostałych zwracają się we wskazanym kierunku i niektórzy wydają z siebie w wyrazie uznania: "Oooo" Potem znów uwaga: "o kafar" I wszyscy patrzą w tę stronę wtórując: "Oooo"
Ktoś wspomniał: "Kochanowski wielkim poetą był" Ktoś odpowiedział: "Eeee" i dodał: "a mój kolega to warczał odbytnicą" Pozostali za wyjątkiem damy buchnęli serdecznym śmiechem. Podstawą sztuki konwersacji jest zrozumienie rozmówcy

Poloneza czas zaczynać

Roztańcował się Aleksandrów wraz z Miejskim Centrum Kultury. Oferta kursów tańca szeroka i przystępna dla statystycznego obywatela. I już tak od stycznia. Wyobraźnia wydaje się być za mała, aby przewidzieć dalszy rozwój sytuacji, biorąc pod uwagę przychylność obecnej rady i daj Boże komisji przyznającej fundusze unijne. I stanie w Aleksandrowie nowa kujawsko pomorska latarnia morska, z daniem firmowych pod nazwą śledź po chamsku, jak to swego czasu sam sugerował pan dyrektor. Już nie mogę doczekać się, kiedy to w tanecznym pląsie i szacunku pąsie złożę gratulacje. Oby nie były to tylko chochole podrygiwania.

Aleksandrów miasto cudów

No i niech ktoś mi powie, że w cuda nie wierzy. Chyba tylko modlitwom władz miejskich, bo nie złorzeczeniom sfrustrowanych mieszkańców zawdzięczać trzeba kolejną przychylność opatrzności wobec naszej mieściny. Bezsilność
i indolencja, i pozy z rozłożonymi rękoma w wyrazie poddania się siłom natury to jedyne, co wyrażali odpowiedzialni za odśnieżanie. A wydano podobno na ten cel
w miesiącu grudniu więcej niż przeznaczono w budżecie. Kto widział efekty. Wielu odczuło na swoich pośladkach. Teraz nie zobaczy ich już nikt, bo przyszła odwilż. Kolejny cud i miłosierdzie opatrzności. Tylko komu przypisać wstawiennictwo? Cud jest oznaką świętości, więc może i my spróbujemy kanonizować któregoś z naszych decydentów.

Dobra mina do złej gry

Jeszcze w moim leciwym już w końcu żywocie nie miałem okazji pomstować na tak fatalne warunki komunikacyjne w mieście. Jezdnie pokrywa kilkunastocentymetrowa warstwa lodu z powybijanymi głębokimi dziurami. Jazda jak w konkursie ujeżdżania byków, pojazd nie wiadomo gdzie pojedzie. Na chodnikach nie lepiej, przechodnie klepią twardo pośladkami o lodową nawierzchnię i sypią od serca słowną wiązanką. Były złamania, stłuczenia.
A osoby odpowiedzialne za tę degrengoladę mają dobrą minę. Z uśmiechem, miłym gestem, słowem, filuternym ruchem wąsem zapewniają o najlepszych chęciach i radzą spokój. Poczekamy na odwilż, a jak nie to na następne opady śniegu.Te wyrównają nierówności i zakryją to, czego widać być nie powinno. Niekompetencję.

Powiastka wigilijna

Jak pisze w naszej lokalnej gazetce pan Białowąs pierwsze robocze posiedzenie Rady Miejskiej odbyło się w wielkiej zgodzie. Wszyscy uśmiechali się do siebie, panie urokliwie trzepotały rzęsami, burmistrz jak zwykle z kurtuazją składał całusy na dłoniach dam, a wice robił wąsem w wyrazie zadowolenia. Było wręcz niebiańsko, Wszyscy z obecnych byli "za" a nawet "przeciw" byliby, gdyby taka była potrzeba. To wszystko po latach skakania sobie do oczu zakrawa na jakiś cud mniemany albo Kujawiacy i Górale podobnie jak u Wojciecha Bogusławskiego. Na Kujawach i szeroko w Polsce powiadają, że w czasie bożonarodzeniowym wszystkie boskie stworzenia zaczynają mówić ludzkim głosem, więc może i u nas o ten rodzaj cudu chodzi. Będą pielgrzymki.

Samospełniające się proroctwo

Spotkałem kiedyś w horoskopie wzmiankę o samospełniającym się proroctwie. Nie potrafiłem zlokalizować jej znaczeniowo. Ale skwitowaniem dla tego pytania jest chyba też znane hasło brzmiące następująco: co ma być to będzie. No i kiedy tak obserwuję zmiany w pewnych sferach władzy, to wydaje mi się, że spełniły się wypowiadane od lat pragnienia i prorocze wizje ludzi spoza grupy trzymającej władzę. Precz z .... Zupełnie niespodziewanie stracili ster władzy rozmaici gorzelnicy, karzełki i agenci. Na kolejną kadencję nie poproszą ich wcale. A wszystko wydarzyło się w mieścinie, gdzie wydaje się nic nie można było zmienić. To nie mogło mieć miejsca w Aleksandrowie. I przyszedł czas na nowych ludzi. Oby tylko nie małych, bo i niski wzrostem może świętym być.

Wyrok

Zgrzytanie zębami i płacz gdzieniegdzie dał się zauważyć, kiedy czytano wyniki ostatnich wyborów. Jakie to wielkie zdziwienie malowało się na twarzach przegranych i rozpaczliwe komentarze puentujące wyniki; to społeczeństwo z całą pewnością musi być głupie, skoro nie zagłosowało tak jak chciałby niedoszły radny.
Mówią, że co dwie głowy, to nie jedna, a w naszych wyborach wzięło ich udział około czterech i pół tysiąca, więc wynik jest raczej przejawem społecznego rozsądku. Społeczeństwo wydało czteroletni wyrok banicji politycznej za bezradność, pieniactwo i źle wiązane krawaty.

Wielka wyprzedaż posezonowa

Idę ulicami mojego miasta i widzę. Słychać też wiele. Ale pierwsze, co się rzuca w oczy, to zaślepione plakatami wyborczymi witryny sklepowe. Tu proponują dr. Cieślę w rozważnym wyborze, tam panią Wiśniewską, chyba wadliwą, bo bez polityki. Gdzieś wysoko w górze powiewa sobie pan Lotfi Mansour, który może jak anioł z niebios przyniesie powiatowi wybawienie od biedy i głupoty. Cena jest atrakcyjna, bo tylko jeden głos na wyborach. Ale zawsze trzeba pamiętać, że to wyprzedaż. Jak zawsze zainteresowanie w takich wypadkach jest duże, aż do zapamiętania. Stojąca w sklepie mięsnym przede mną pani, nagle oderwana od dyskusji na temat wyborów, na pytanie ekspedientki: co podać?; odpowiada: ćwierć kilo Gralaka daj mi kochana. Po chwili zastanowienia poprawia zamówienie na pasztetową. Oj, głupi człowiek, głupi. Dodaje na koniec.

Znaki czasu

Ostatnimi czasy wyznacznikiem bycia na fali postępu w mieście jest uczestnictwo w lokalnym życiu kulturalnym. Tu i ówdzie trzeba się pokazać, aby nie zostać posądzony
o chamstwo. Nawet znanych mi z zatwardziałości zwolenników zimnego materializmu pociągnął jazz i poezja śpiewana. Wzruszający jest widok zasłuchanego w słowa -Życie to nie teatr- notabla, któremu ciasny węzeł krawata tłamsi oddech, a stres generuje głośne przełykanie śliny i nerwowe drygi rąk. Czasami też coś zaburczy w brzuchu. Ale trzeba być tu i ówdzie.
Ja też staram się bywać, gdzie się da, bo nudzą mnie już widoki kurzych ferm. Bywam
i spotykam ludzi, i rozmawiam. Często opowiadają o swoich doświadczeniach z kulturą. Ostatnio rozmówca zapewniał mnie o wieloletnim związku z kulturą, bo jako pedagog uczy kultury bycia swoich wychowanków i nawet na wszystkich miejskich imprezach bywa. I co najważniejsze ma ambicje. Jako przyszły radny wprowadzi trochę kultury do życia miasta, a celem naczelnym jest r....lenie urzędów. ... -Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas Panie-

Zaistnieć w Aleksandrowie

Dwa i pół tysiąca lat temu pewien szewc z Efezu imieniem Herostrates kierowany chęcią wiecznej sławy pokusił się na podpalenie tamtejszego Artemizjonu.- świątyni greckiej bogini łowów Artemidy. Zamysł się udał, bo mimo starań współczesnych podpalaczowi, imię jego przetrwało do dziś.
Co należałoby uczynić, aby zaistnieć w Aleksandrowie Kujawskim, gdzie słowo zaistnieć rozumiane jest jako zarzut, jak to ostatnio usłyszałem. Nie masz prawa działać społecznie, przedstawiać swoich pomysłów na forum publicznym , a nie daj Boże krytykować. Próba takiego zaistnienia na lokalnym poletku, to ewentualne zagrożenie dla ustanowionego porządku.
Warto zastanowić się nad refleksją: z jakim zarzutem spotkałby się ktoś, kto znalazłby rozwiązanie problemu MCK, niekoniecznie puszczając je
z dymem. Przyjmijmy bardziej budujące rozwiązanie. Na pewno miałby szansę zaistnieć. W każdym bądź razie zapamiętano by go na długo.