Gdzie są kwiaty z tamtych lat?
Gdzie dziewczyny, gdzie są chłopcy z tamtych lat, który w porywie młodzieńczego instynktu chwycili za broń, aby walczyć. Gdzie ci dwudziestoletni bohaterowie, którzy młode życie poświęcili dla wolnej Polski? Dzisiaj są dla nas symbolem, wzorcem zachowań, chociaż cały zryw powstańczy 1944 r. niektórzy nazywają dziś polityczną głupotą. A nie byłby to wysiłek bezowocny, gdyby nadeszła obiecywana odsiecz, gdyby tylko ktoś docenił wysiłek powstańczy i przyszedł z pomocą. Przecież niedaleko za Wisłą stała armia radziecka i bezczynnie przyglądała się wykrwawiającej się w walce Warszawie. Kilka polskich jednostek 1 Armii Wojska Polskiego, około 2300 żołnierzy z 4000, które poszły na pomoc powstańcom, też przepadła w walce. Ale to polityka, która kazała czekać Stalinowi, aby jeszcze Niemcy rozprawili się z powstańcami. Sowietom nie było potrzebne polskie zwycięstwo, które mogło utrudnić przejęcie kontroli nad krajem nad Wisłą. Głupotą była na pewno wiara w sowiecką pomoc.
Ale ci młodzi ludzie wierzyli i śpiewali:
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesiem wrogom gniew!
I poszli. Tylko zazdrościć nam dzisiaj ich oddania sprawie, zazdrościć dziś tym leżącym na polu chwały, na wspomnienie których powaga prostuje myśli i łza się w oku kręci.
Gdzie są kwiaty z tamtych lat -
jasne kwiaty?
Gdzie są kwiaty z tamtych lat -
czas zatarł ślad.
Gdzie są kwiaty z tamtych lat -
każda z dziewcząt wzięła kwiat,
kto wie, czy było tak -
kto wie, czy było tak?
Gdzie dziewczęta z tamtych lat -
jak te kwiaty?
Gdzie dziewczęta z tamtych lat -
czas zatarł ślad.
Gdzie dziewczęta z tamtych lat -
za chłopcami poszły w świat,
kto wie, czy było tak -
kto wie, czy było tak?
Gdzie są chłopcy z tamtych lat -
dzielne chwaty?
Gdzie są chłopcy z tamtych lat -
czas zatarł ślad.
Gdzie są chłopcy z tamtych lat -
na żołnierski poszli szlak,
kto wie, czy było tak -
kto wie, czy było tak?
Gdzie żołnierzy naszych kwiat -
tych sprzed laty?
Gdzie żołnierzy naszych kwiat -
czas zatarł ślad.
Gdzie żołnierze z tamtych lat -
tam gdzie w polu krzyża znak!
Kto wie, czy było tak -
kto wie, czy było tak?
Gdzie mogiły z dawnych lat -
tam gdzie kwiaty.
Gdzie mogiły z dawnych lat -
czas zatarł ślad.
Gdzie mogiły z dawnych lat -
tam gdzie kwiaty posiał wiatr.
Kto wie, czy było tak -
kto wie, czy było tak?
Czas nie zatarł śladu i wiemy, że było tak. Będziemy zawsze pamiętać, My romantyczni Polacy, którym wolność i honor cenniejsze niż życie. Czy wszystkim?
|
