Z Aleksandrowa do Katynia
Jerzy Kamiński przyszedł na świat 9 stycznia 1910 w Aleksandrowie zwanym wtedy jeszcze Pogranicznym. Matka Józefa z domu Szulc i ojciec Ludwik Kamiński, ziemianin, dali synowi solidne podwaliny do życia, które zakończył jako ofiara zbrodni NKWD w Katyniu w wieku lat zaledwie trzydziestu.
Nie wiadomo , gdzie zdobywał podstawową wiedzę, natomiast dalsza nauka rozpoczęła się w miejscowym Gimnazjum Towarzystwa Salezjańskiego. I nie wiadomo także jakie powody sprawiły, że dalszą naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym w Toruniu i Państwowym Gimnazjum Humanistycznym w Chełmży, gdzie 31 maja 1929 roku uzyskał maturę. Jesienią tego roku wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1935 roku otrzymał absolutorium. Dyplom lekarski otrzymał 27 maja 1938 roku. W czasie studiów przez pięć lat był starostą kursu. Aktywnie działał tez w Kole Bratniej Pomocy Studentów (jako prezes)i Komisji Rewizyjnej Koła Medyków.
Służba wojskowa
W latach 1935-1936 odbył roczną służbę wojskową będąc słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Sanitarnej, którą ukończył w stopniu sierżanta podchorążego. Opinia przełożonych wojskowych była następująca: rnadzwyczaj inteligentny, umysł bystry, elastyczny, w pracy bardzo sumienny, systematyczny i dokładnyr30; wykazywał duży zasób wiadomości i umiejętności stosowania ich w praktyce. Szczególne zainteresowania wykazywał w dziedzinie chirurgiir1;. Podporucznikiem został mianowany ze starszeństwem 1 stycznia 1938 roku i skierowany do 1 Szpitala Okręgowego .
Lata pokoju
Od 1 września 1937 roku do 30 sierpnia 1939 roku pracował jako asystent w Zakładzie Anatomii Opisowej w Warszawie pod kierunkiem prof. E. Lotha. 29 czerwca 1938 roku ożenił się z Jadwigą Wandą Bronowską ur w 1909 lekarzem dentystą. Owocem ich związku była jedyna córka Ewa Maria, która przyszła na świat w 1939 roku.
Losy wojenne
Wrzesień 1939 byłem czasem kiedy życie Jerzego uległo diametralnej zmianie. W tym miesiącu został przydzielony do jednostki sanitarnej Warszawa Powązki. Dostał si e do niewoli radzieckiej w nieznanych okolicznościach.Internowany i osadzony w obozie dla jeńców wojennych w Kozielsku. Stamtąd przychodzi ostatni list do rodziny, datowany 28 listopada 1939. Wiosną, 9 kwietnia 1940 wymieniony na liście transportowej do Katynia nr 022/2 w pozycji 46. Zginął jak tysiące innych w Lesie Katyńskim, w wyniku postrzału w tył głowy, jak wykazano w czasie ekshumacji. Pochowany po ekshumacji w bratniej mogile. oznaczonej numerem 3
Epilog
Ppor. Jerzy Kamiński. spoczął na zawsze prawdopodobnie trzeciej mogile w Katyniu, w wieku zaledwie trzydziestu lat. Żona Jadwiga Wanda przeżyła męża, bo zmarła w 1987. Córka Ewa Maria zamieszkała na stałe w Warszawie. Wychowywana tylko przez matkę zachowała pamięć o zamordowanym ojcu, którą kultywuje po dziś dzień.
|
