Ofiara charkowskiej zbrodni
Dodane przez puszczyk1 dnia Czerwca 14 2016 18:45:13

---

OFIARA CHARKOWSKIEJ ZBRODNI

Lata nauki zawodu na obczyźnie dały mu solidne wykształcenie medyczne. Wrócił do wolnej już Polski, aby tu wykorzystać swoje zdolności i zdobytą wiedzę. Osiadł w małym miasteczku Aleksandrów Kujawski. Kto by pomyślał, że przyjdzie mu umrzeć zamordowanym gdzieś daleko od domu, w siedzibie NKWD w Charkowie.

Idson Jerzy Ryszard urodził się piątego (lub 24) października 1886 w Pińsku w żydowskiej rodzinie Salomona Idsona i Adeli z Huźwiczów . Dzieje wczesnego dzieciństwa i młodości okryte są tajemnicą. Wiadomo tylko, że był absolwentem gimnazjum w Warszawie rocznika 1905.

Zawód lekarz

Do roku 1914 studiował medycynę na Uniwersytecie Paryskim. Dyplom ukończenia studiów otrzymał w tymże roku.
Nostryfikował swój dyplom na Uniwersytecie Warszawskim i otrzymał prawo wykonywania zawodu lekarskiego w Polsce. Praktykę stażową odbył w szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie oraz w Szpitalu Baudeloque w Paryżu.

Mała stabilizacja

Na początku osiadł w Warszawie. 1 listopada 1934 przeniósł się do Aleksandrowa Kujawskiego, gdzie zamieszkał i prowadził praktykę pod adresem Słowackiego 9. Daleko wcześniej, bo już w drugim dziesięcioleciu dwudziestego wieku założył rodzinę. Szczęśliwą wybranką była Rachela Stopnicka ze Stopnicy. Owocem ich związku była córka Lidia urodzona 14 lipca 1917.

Żołnierz

Pierwszego czerwca 1919 roku został przydzielony do 8 Batalionu Sanitarnego. Był kapitanem rezerwy mianowanym ze starszeństwem w 1923 roku. Na czas wojny jego przydział stanowił 8 Szpital Okręgowy. Wchodził w skład kadry zapasowej. Przynależny ewidencyjnie od 1926 roku do PKU Warszawa Miasto III.

Zakończenie

Nieznane są okoliczności dostania się do niewoli sowieckiej. Osadzono go w jenieckim obozie w Starobielsku. Na liście NKWD wymieniony w pozycji 1273
Zginął w Charkowie wiosną 1940 zamordowany strzałem w tył głowy. Jego szczątki spoczywają w zbiorowej mogile w charkowskich Piatichatkach. Najbliższa rodzina w osobach żony i córki nie odnalazły się po wojnie. Zginęły w getcie jak podają niepotwierdzone źródła.
W 2007 roku Jerzy Idson został awansowany pośmiertnie do stopnia majora.
Zbigniew Sołtysiński

Literatura:
1. Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego.Praca zbiorowa pod kierunkiem Jędrzeja Tucholskiego Wyd. Rada Pamięci Walk i Męczeństwa W-wa 2003
2. Słownik Biograficzny Lekarzy i Farmaceutów Ofiar Drugiej Wojny Światowej Jan Bohdan
Gliński Wydawnictwo Medyczne Urban &Partner W-wa 1997